آشنایی با خانواده بزرگ انبرآلات و تاریخچه آن

انبرها اشکال و اندازه های مختلفی دارند و هر کدام می توانند برای مصارف مختلف مورد استفاده قرار گیرند. بعضی از آنها برای گرفتن جسمی مانند لوله یا میله استفاده می شوند، بعضی دیگر برای کار با کابل و برخی دیگر برای ترکیب کارهایی از جمله برش سیم استفاده می شوند.
انبر دستی از جمله قدیمی ترین ابزارآلاتی هستند که از عصر برنز اروپا به یادگار مانده اند که در آن زمان فلزات داغ را به کمک آنها گرفته و اشیائی را تولید می کردند. از این گونه ابزارآلات به منظور گرفتن یا محکم نگهداشتن اشیاء به کمک نیروی دست استفاده می شود. همچنین از آن برای خم کردن و فشرده سازی طیف گسترده ای از مواد بهره می برند.

به طول کلی انبر از یک جفت اهرم فلزی محکم تشکیل شده است که از قسمت تقریبا میانی بهم متصل شده و محل تلاقی آنها مانند لولا باز و بسته می شود و باعث ایجاد فک های کوتاه در یک طرف و دستگیره های بلند تر از سمتی دیگر می گردد. این وضعیت یک مزیت مکانیکی ایجاد می کند و آنکه موجب می گردد نیروی فک ها در حالت بسته از میزان نیروی دست بیشتر شود و این امر بر دقت و استحکام نگهداشتن جسم متمرکز می شود. از قدرت فک ها همچنین می توان برای ایجاد تغییرات کوچک بر روی اشیاء مانند پیچش یا خمش هم استفاده کرد.
سیم چین هم جزء خانواده انبرها قرار می گیرد که از آن برای برش جانبی استفاده می شود. همانطور که در شکل ملاحظه می کنید به جای فک های متداول در انبرهای دیگر یک جفت تیغه برش مشابه قیچی دارد. درست است که از این ابزار هم برای نگهداشتن جسم می توان کمک گرفت ولی وظیفه اصلی آن ایجاد برش و قطع کردن اشیاء است. فک ها به موازات هم حرکت کرده و بسته به میزان ضخامت شی، از نوک تا انتهای تیغه را می توان استفاده کرد.

انبرهای معمولی مانند دم باریک یا انبردست ( که برای نگهداشتن یا فشار استفاده می شوند) ممکن است یک جفت تیغه کوچک برای برش نیز داشته باشند. این گونه انبرها برای برش و کشیدن مورد استفاده قرار می گیرند و فشار زیادی روی آنها اعمال می شود. 
ابزارهایی که به جهت انتقال اشیاء و فلزات داغ ساخته شده اند را انبرک یا گازانبر می گویند که گیرایش مطلوبی داشته و جابجایی را ایمن می کنند. نوع دیگری هم که ویژه ایجاد اتصالات هستند را به نام پرس کابلشو یا سوکت زن می شناسیم که در کاربری های الکتریکی و الکترونیکی به کار گرفته می شوند. برای هر نوع اتصال از ابزار اختصاصی خود باید استفاده کرد. با این توضیحات مختصر مشخص شد که انواع انبرهایی که با دست کار می کنند برای اهداف مختلف عمومی یا تخصصی ساخته شده اند.

تاریخچه پیدایش انبر

نشانه های زیادی از وجود انبرهای امروزی در قرون وسطی ( قرن 15/16) در شهر هامبورگ-هاربورگ پیدا شده است. با اینکه انبر دستی به طور کلی یک اختراع باستانی و ساده محسوب می شود،هیچ نکته ای در تاریخ از مخترع آن در دست نیست. مراحل اولیه کار با فلز که از هزاره قبل از میلاد رونق گرفته بود اینگونه مشخص می کند که می بایست ابزارآلاتی شبیه انبر های دستی امروز به کار می گرفتند تا قادر باشند مواد داغ را در فرآیند سنگ کاری یا ریخته گری به انجام رسانند. توسعه انبر ها از جنس چوب به برنز، احتمالا به زمان 3000 سال قبل از میلاد مسیح بر می گردد. از قدیمی ترین تصاویر مربوط به انبرآلات می توان به خدای یونان Hephaestus اشاره کرد که انبر در کوره آهنگری خود داشته است. انواع مختلف انبر ها با اختراع اشیاء متنوعی مانند نعل اسب، اتصال دهنده ها، سیم، لوله، قطعات الکتریکی و الکترونیکی گسترش یافته است.

طراحی

طراحی انبر های دستی از زمان پیدایش دچار تغییراتی شده است. دو دستگیره که در محور تلاقی که معمولا توسط یک پرچ  به هم متصل می شوند، بخش کلگی یا فک های گیرنده و لبه های برش، سه بخش اساسی تشکیل دهنده انبرآلات امروزیست.
جنس تشکیل دهنده ساختار انبر ها عمدتا از آلیاژهای فولادی با مواد افزودنی مانند وانادیوم یا کروم همراه بوده که به بهبود استحکام و جلوگیری از خوردگی آنها کمک زیاد می نماید. دستگیره های فلزی انبر ها اغلب با پوششی مانند پلاستیک یا لاستیک روکش می شوند تا از عملکرد بهتری برخوردار شوند. فک ها به قدری گسترده و تخصصی شده اند که شمارش آنها کار سختی خواهد بود. از انبر های ظریف الکترونیکی مینی گرفته تا انواع فک های تخصصی و اغلب نامتقارن که برای انجام پروژه های کاملا خاص طراحی و تولید می شوند. داخل فک ها دندانه هایی ایجاد می شود که برای به حداقل رساندن لغزش قطعه کار مورد استفاده قرار گیرند.
ابزاری که برای برش سیم طراحی شده است را به نام سیم چین می شناسیم. بعضی از انبر ها مانند انبردست و دم باریک هم دارای تیغه های برش سیم، زیر پایه محوری هستند که  برای کار برقی از آن بهره می گیرند. مواقعی نیز لازم است که از خراشیدن یا آسیب دیدن قطعه کار جلوگیری شود، به عنوان مثال در جواهرسازی، مخراج گری یا تعمیرات سازهای موسیقی. در این موارد قسمت فک ها از مواد نرم تر مانند آلومینیوم، برنج یا پلاستیک پوشانده می شوند.

ارگونومی

تحقیقات زیادی برای بهبود طراحی و عملکرد انبر ها صورت می گیرد تا استفاده از آنها در شرایط غالبا دشوار کاری، مانند فضاهای با دسترسی محدود آسانتر شود. به عنوان مثال دستگیره ها می توانند خم شوند، به طوری که برای انجام پروژه به جای ایجاد زاویه با مچ دست، با بازوی اپراتور تراز شود. با این توصیف انجام کار کمترین میزان خستگی ماهیچه ای را در پی خواهد داشت. این امر برای کارگران کارخانجات مهم و مفید است که به طور مداوم در خط تولید از انبر ها استفاده می کنند و از سندرم تونل کارپ جلوگیری می نماید.
سندرم تونل کارپ (CTS) بیماریست که به دلیل فشرده شدن عصب در ناحیه مچ دست ایجاد می شود.علائم اصلی آن درد، بی حسی و سوزن سوزن شدن در انگشت شست، انگشت اشاره، انگشت میانی یا انگشت حلقه است.